sujañ
Brezhoneg
Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ». |
Verb
sujañ /ˈsyːʒã/ verb kreñv eeun (displegadur)
- (kozh) Sterniañ dindan ar yev.
- Lakaat da blegañ, da sentiñ.
- Mab gast ! Bastard fall a zo ac’hanout ! amprevan ! ne vefer ket evit da sujañ ?… ne vefer ket evit dont a-benn eus ar c’hanfard-mañ ? — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 97.)
- (Yezhadur)[1] Lakaat ar sujidigezh goulennet gant an ereadur etre ar gerioù.
sujañ (da) verb kreñv dieeun
- Plegañ, sentiñ
- [...] ; ne vefen ket gouest a-walc’h da lakaat va fobl da sujañ din ; [...] — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 32.)
Deveradoù
Troidigezhioù
Lakaat da blegañ, da sentiñ
- galleg : assujettir (fr) , soumettre (fr)
Lakaat ar sujidigezh goulennet gant an ereadur etre ar gerioù
Roll an daveoù :
- [1] : Geriadur brezhoneg/alamaneg deutsch/bretonisch, Gérard Cornillet (2000), dindan ar pennger kongruieren.