Brezhoneg

 

  Etimologiezh

Savet gant « pleg » hag « -añ ».

  Verb

plegañ /ˈpleːɡã/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : pleget) (displegadur)

  1. Plegañ un dra
  2. Plegañ gant un dra bennak : abalamour da bouez un dra
  3. Plegañ ar penn, an daoulagad: diskouez ec'h asanter pe e vezer trec'het

plegañ verb gwan

  1. Plegañ da un den : sentiñ ouzh un den.
    • Ha neuze a-viskoazh o deus bet poan ar re yaouank o plegañ da baotred o c'hasketennoù. — (Fañch Peru, Kañfarded Milin ar Wern, Skol Vreizh, 2008, p. 83.)
    • Ar c'hoantegezhioù direizh hag ar soñjezonoù fall n'int pec'hed nemet pa bleg ar volonte dezhe. BAS 864
  2. Plegañ da ober un dra bennak : asantiñ ober un dra bennak dre heg.
  3. Doare seven da gomz eus kac'hat.
    • Gra da zour ha kae da blegañ. — (Collocou familier, p. 1779, pajenn 17.)[1]


Stummoù all

Deveradoù

Troioù-lavar

Krennlavarioù

Troidigezhioù

Notenn