diblegañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ar rakger di- hag ar verb plegañ

Verb

diblegañ /diˈbleːɡã/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : dibleget) (displegadur)
I. verb gwan

1. Mont diwar e zaoubleg ; digeinañ, digrommañ

Troidigezhioù

• galleg : (se) redresser ^(fr) , (se) relever ^(fr)

II. verb kreñv eeun

1. Dizober plegoù un dra bennak pleget
   • An taolioù-se a c'heller diblegañ a zo un dudi evit lenn pe labourat. — (Goulc'han Kervella, Lara, Al Liamm, 1989, p. 215.)

Deveradoù

• diblegus
• diblegusted
• dibleguster

Troioù-lavar

• diblegañ e gein : diskuizhañ

Troidigezhioù

• galleg : déplier ^(fr)
• galleg : redresser ^(fr)