tostañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar tost hag an dibenn-ger -añ.

Furm anv-gwan

tostañ /ˈtos.tã/

1. Derez-uhelañ an anv-gwan tost.
   • Kaer en deus Gwennole bezañ an tostañ dezhañ, ugent kammed bennak tostoc'h, dibaot e ve an « dueg » dezhañ. — (Brogarour, Onenn, Gwengamp, 1936, p. 31.)
   • E kalz tiegezhioù, ar park bihan an tostañ d'an ti a vez graet anezhañ « al liorzh ». — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 62.)
   • Te eo an tostañ kar a chom ganin, IVON KROG, Kleñved ar Medalennoù, 55
   • Heñ a dap krog en hini tostañ dezañ. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 204.)

Krennlavar

• An tostañ d'an tan a domm da gentañ.

Troidigezhioù

• galleg : le plus proche ^(fr)