treutik

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « treut » hag an dibenn-ger bihanaat « -ik ».

Furm anv-gwan

treutik /ˈtrøtːik/

1. Furm vihanaat an anv-gwan treut.
   • Job a oa aozet dezhañ gant e vamm ur soubenn rous treutik a-walc’h [...]. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 27.)
   • Unanig vihan, bihan ha treutik
     Ken aonik, ha ruziet (gant he stourm ?)
     Zo chomet e testeni. — (Anjela Duval, Rozenn ar stourm e-barzh Oberenn glok, 2000, p. 506.)