troc'has

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar troc'h-, pennrann ar verb troc'hañ, hag an dibenn-ger -as

Furm verb

troc'has /ˈtroːɣas/

1. Furm ar verb troc'hañ e trede gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ

• Hep kemmadur :

Mes heman a grogas en e vleo hag, o tennan e gontell, e troc'has d'ean e c'houg, e taolas anean en doufle, hag e laeras an arc'hant. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 2.)

Pa voe diskroc'hennet penn-da-benn gantan, e trouc'has he fevar zroad diouti, [...]. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 91.)

Mont a reas un nozvezh e prad un den pinvidik hag e troc'has ur vriad geot evit e vuoc'h. — (Erwan Berthou, En bro Dreger a-dreuz parkoù, Mouladurioù Hor Yezh, 1985, p. 30.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle) coupa ^(fr) , (il) coupa ^(fr)
• galleg : (elle) trancha ^(fr) , (il) trancha ^(fr)