truaj
Brezhoneg
Etimologiezh
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Anv-kadarn
truaj /ˈtryːaʃ/ gourel (liester : truajoù)
- (dre skeudenn-lavar) Labour poanius.
- A zo kaeroc'h, adal an devezioù kentañ dont a ris hag a zivec'his va c'henseurted diouzh an truach ken kasus, ha setu penaos e ris va zaol. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 83.)
- Ken diaes all e veze war a gredan kas da benn ar seurt truach goude ar brezel eil diwezhañ. — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 130.)
- Arc'hant a vez goulennet gant ur mac'homer digant ar bobl.
- lakaat truaj war an dud
- ur roue dindan truaj un impalaer.
Deveradoù