zeuont

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus deuont gant ur c'hemmadur dre vlotaat (d > z)

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	deuont
dre vlotaat	zeuont
amreizh	teuont

zeuont /ˈzøːɔ̃ɲ(t)/

1. Furm ar verb dont e trede gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ

• War-lerc'h ar rannig-verb nac'h ne, da skouer :

— [...]. Nemet, evit doare, ne zeuont aes ganto nemet betek ar boestoù metal. [...]. — (Abeozen, Pirc'hirin Kala-Goañv, Al Liamm, eil emb. 1986, p. 26.)

Stummoù rannyezhel

• zaont (e gevred Breizh)