-jont
Brezhoneg
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Dibenn-ger
-jont /ʒɔ̃ɳ(t)/
- Dibenn-ger a dalvez da sevel furm ar verboù e trede gour lies an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ.
- Ne zalejont ket da vont dre an hent fall. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 11.)
- Dont a eurejont neuze d'o bro ha d'o c'hastell ma kavjont o bugel. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 242.)
- Un deiz ma oant o-zri o chaseal en ur c'hoad e weljont ur vaouez kozh hag a douge ur podad dour war he fenn. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 139.)
- Pa weljont an abostolerien, [...]. — (Lan ar Bunel, Laouig ar Penker eun danvez beleg, Moulerez straed ar C'hastell, Brest, 1929, p. 65.)
- Ar re all, pa glevjont, a redas ivez d'ar gambr, ha ma voe eno neuze trouz ha garm spontus. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 14.)