klevjont
Brezhoneg
Etimologiezh
Furm verb
klevjont /Distagadur ?/
- Furm ar verb klevet/klevout e trede gour lies an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
-
- Pa oant o vont e-maez ar c'hoad e klevjont en ur wezenn-derv a-us d'o fenn : "Koukou ! Koukou !". — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 23.)
- Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a, ar stagell isurzhiañ pa da skouer) :
- [...], pa glevjont en hent-don damdost d'ar vereuri e Roc'h Velen, trouz un dumporellad vein diskarget gant ur safar spontus, [...]. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 44.)
- Pa glevjont al lesanv diwezhañ-se, e chomas simudet mevelion Vortigern. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 28.)
- Na doanius ar c'heloù a glevjont digantañ ! — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 44.)
Troidigezhioù
- galleg : (elles)/(ils) entendirent (fr)
- galleg : (elles)/(ils) sentirent (fr)