a-du

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet gant a (araogenn) ha tu

Adverb

a-du

1. En droienn (bezañ) a-du da ober udb.:
   • [...], rac cavout a ra prenerien a du da verza hag heb kol amzer en em renk gand-ho [...] — (F., Histor Abaty Itron Varia Melleray, Feiz ha Breiz, 4 Even, 1870, p. 141a.)
   • Mont gant Jezuz ha senti outan ! oh ! nan. Na oant ket a-du da ze. — (L. Le Clerc, Ma Beaj Jeruzalem, 1903, p. 192.)
   • Rei da gredi ez omp a du

   Da sevel ar Beorien dustu... — (Fanch, Al Lakizien fentus, Ar Bobl, 21 Here 1905, p. 1c.)

2. En droienn (bezañ) a-du gant un den:
   • An env a oa a du gand an iliz ha gand ar feiz evit trugarecaat an Aotrou Doue euz ar c'hraz presiuz great d'an aotrou'n Escop. — (Alexandr, Chalouni, Eur gouel braz, Feiz ha Breiz, 16 Meurzh 1867, p. 51b.)
   • An amzer a oa kaer meurbed, an Env a oa a du gand an douar evit guelia mamm Doue. — (Eur Pelerin, Pardon Itron Varia Rumengol, Feiz ha Breiz, 8 Even 1872, p. 147b.)
   • A du gantan ! — (J.-M. Perrot, Alanik al Louarn, 1905, p. 64.)
   • Ar pezh a lavaran amañ n'eo ket evit lavaret deoc'h eo tud fall kement hini a zo a-du gant ar Republik, [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 151.)
   • A-du ganti emañ he gwaz evel-just . — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 174.)
3. mont a-du gant un den
4. sevel a-du gant un den

Anv-gwan

a-du

1. avel a-du