a-gostez
Brezhoneg
Adverb
a-gostez /aˈɡoste(s)/
- tost e-kichen
- C’hoant o deus d’en em dennañ a-gostez. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 198.)
- lakaat un dra bennak a-gostez : mirout
- "Gab, lakaet em eus a-gostez evidoc'h ur sac'had avaloù-douar. [...]." — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 46.)
- Boutegadoù ha paneradoù anezho a zo bet lakaet a-gostez war ribl an hent. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 118.)
- lezel a-gostez : leuskel en ur c'horn
- Jilig. — Mat ez a an traou ! Lezomp breman dilhad ar gwenedour a gostez [...]. — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 28.)
- lezel a-gostez : ankounac'haat
- Pa vez kestet dre ar barrez ne vez ket lezet a-gostez ti ar paour... — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 31.)