en em dennañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ar rannig-emober en em hag ar verb tennañ.

Verb

en em dennañ /Distagadur ?/ verb emober (displegadur)

1. en em dennañ d'ul lec'h bennak, en ul lec'h bennak : mont d'ul lec'h bennak da chom
   • C’hoant o deus d’en em dennañ a-gostez. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 198.)
   • Mes, a-benn daou vloaz goude, ec’h en em dennas en ur c’hoad don, el lec’h ma choazas evit ober he ermitaj ur garreg kleuz ha ne oa en dro dezhi nemet bodennoù drez ha spern. — (Gabriel Morvan, Buez ar Zent, Brest, 1894, p. 600-601.)
   • Pep hini en em denn d'e vro. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 515.)
   • N'ouzon ket pelec'h eo en em dennet ar c'hazh. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 515.)
2. en em dennañ eus ul lec'h bennak: mont kuit alese
   • Gra evel ma lârin dit hag e c'hallfomp em dennañ ac'hann hon-daou. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/5, Al Liamm, 1994, p. 118.)
   • Mat, en em dennit neuze, alese, ma welin un dra bennak, rak me a wel un hanter gwelloc’h egedoc’h. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 63.)
3. en em dennañ eus ur pleg fall:
   • E kredan e em dennfomp eus ar pleg-se, — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 149.)
4. en em dennañ digant unan bennak: e guitaat
   • Met kerkent ma c'halle kaout e du e em denne digant e vamm hag e rede prim d'an aod. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 112.)
5. En em zibab, dont a-benn eus un diaezamant bennak
   • — [...]. « Mar kav dezhañ emaon o vont da furchal goueled ar stêr war ur vag ken dañjerus ! Mes gwelout a rin bremaik penaos en em denno eñ e-unan gant e hini. » — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 96.)

Deveradoù

• en em dennañ kuit

Troidigezhioù

• galleg : 1 se retirer ^(fr) , 2 s'en tirer ^(fr) se débrouiller ^(fr)