alese
Brezhoneg
Etimologiezh
Adverb
alese /a.ˈle.se/
- a'l lec'h-se, eus al lec'h-se; ac'halese.
- Bezañ, chom tost , nepell alese:
- Tostik alese e oa ti Vatriona : pevar brenestr hed-ha-hed war an diadreñv, an tu freskañ, un doenn skolpoù e daou bezh gant ul lomber war ar c'hrignol. — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 15.)
- Mont, dont, diskenn, fiñval, tec’hel, tennañ alese.
- ober un dra bennak (gwelout un den pe un dra bennak, kas, sachañ, sevel) alese
- Hag e vez aze er prenestr, alese e wel ar marvailhoù. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 84.)
- Kasit ar wreg a’l lec’h se, — (Fañch an Uhel, Gwerziou Breiz-Izel 1, An Oriant, 1868, p. 156.)
- Sach hennezh ganit alese ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 452.)
- Sav da revr alese!
- gant un nebeud verboù emober : en em sachañ, en em dennañ alese
- En em sachit alese evel ma karot ; [...]. — (Yann-Vari Perrot, E-tal ar poull, C'HOARIVA BREZHONEK, Pemp pezh-c'hoari berr, Skridoù Breizh, 1944, p. 52.)
- Mat, en em dennit neuze, alese, ma welin un dra bennak, rak me a wel un hanter gwelloc’h egedoc’h. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 63.)
