ac'halese
Brezhoneg
- Eus a(c'h), hag al lec'h-se.
Adverb
ac'halese /aɣaˈlesːe/
- Eus al lec'h-se; alese.
- Mont, dont, diskenn, fiñval, tec’hel, tennañ ac'halese.
- — « Mar doc'h aes en ho tilhad, it ac'halese pa lavaran deoc'h. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 111.)
- — « Aze emaout, preñvig-douar, » emezañ. « Diskenn d'an douar ac'halese ma kaozeimp un tammig. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 79.)
- « Tec’hit ac’halese ! pe eur vaz a bilo war ho chouk ! » — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 237.)