emaout

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ar bennrann ema- hag an dibenn-ger -out.

Furm verb

emaout /eˈmaut/

1. Stumm lec'hiañ ar verb bezañ/bout en eil gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ (a-wechoù e troiennoù gant un araogenn-lec'hiañ pe un adverv -lec'hiañ)
   • — « Aze emaout, preñvig-douar, » emezañ. « [...]. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 79.)
2. Gant ur verb en dro-c'hraus :
   • « A ! » eme an ozac'h, « eun eal eo emaout o klask ? Neuze e oa d' it beza lavaret ! » — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 282.)
   • Gant petra 'maout e chal ? Dragon Sant Paol, YV Perrot 13

Notenn

• E yezh Treger n'eo ket anavezet ar stumm-se ha ne vez graet nemet gant out.

Troidigezhioù

• galleg : (tu) es ^(fr)

Gwelet ivez

• emaon, emañ, emaomp, emaoc'h, emaint, emeur
• edon, edos, edo, edomp, edoc'h, edont, edod