edos

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ar bennrann ed- hag an dibenn-ger -os.

Furm verb

edos /eˈdɔs/

1. Stumm lec'hiañ ar verb bezañ/bout en eil gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ

• A verk al lec'hiañ :

— Penaos, emezi, out-te deut d'ar gear ? Me 'gave d'in edos en Indez. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 64.)

• Gant ur verb en dro-c'hraus :

— [...]. E-pad ma 'z edos-te o foeta bro, me am beus kemeret anezo em zi ; hag o veva evel-se hon teir, me a gave berroc'h an amzer. [...]. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 13.)

— E piv edos o soñjal ? a c'houlennas ar plac'h yaouank. En ur bennhêrez, moarvat. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 32.)

Troidigezhioù

• galleg : (tu) étais ^(fr)
• italianeg : (tu) eri ^(it)
• spagnoleg : (tú, vos) eras ^(es) , estabas ^(es)

Gwelet ivez

• emaon, emaout, emañ, emaomp, emaoc'h, emaint, emeur
• edon, edo, edomp, edoc'h, edont, edod