pennhêrez
Brezhoneg
Etimologiezh
- Diwar an anv-kadarn pennhêr hag an dibenn-ger -ez.
Anv-kadarn
pennhêrez /ˈpɛˈnɛːres/ benel (liester : pennhêrezed)
- Bugel nemetañ (merc'h).
- Houmañ, pennhêrez ha minorez ha kollet he zud ganti abred, he devoa ranket stagañ d'al labour yaouankik-tre. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 10.)
- Kimiadiñ a reas diouzh ar vestrez, hag edo o vont da lavarout kenavo d'ar verc'h pa zeuas soñj dezhañ e oa ar bennhêrez bouzar ha mut. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 69.)
- Ar bennhêrez. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 408.)
- Da-unan out ? Ya, pennhêrez on. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 408.)
- ..., met a oa bet ur paotr tomm e galon evit Mari vihan Goadelan, ar bennhêrez, a barrez Prat. — (Pêr Denez, Glas evel daoulagad c'hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, p. 18.)
- Bez' e oa ur wech daou gozh hag o doa ur verc'h pennhêrez. — (Marsel Klerg, Faltazi an amzerioù kent, Mouladurioù Hor Yezh, 1999, p. 139.)
Krennlavarioù
- Ur bennhêrez ha pa vez fall
A dalv kant skoed war un all - Ur pennhêr hag ur bennhêrez
A ra alies gwall diegezh
Troidigezhioù
- galleg : fille unique (fr)