aesañ
Brezhoneg
- Savet diwar « aes » hag an dibenn-ger « -añ ».
Furm anv-gwan
aesañ /ˈɛsː.ã/
- Derez-uhelañ an anv-gwan « aes »; aezetañ.
- — Me a jomo e kuz ama hag ahount, el leac'h ma kavo dign e vezo an easa koueza var Ganclaux hag he zoudarded. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 6.)
- Micher an hostiz a zo unan ha n'eo ket eus ar re êsan, evit gellout ober enni ar zilvidigez, ha dibôt eo an hostizien vat. — (Yann-Vari Perrot, Erwan ar Moal, Bue ar Zent, Montroulez, 1912, p. 370.)