aezet

Brezhoneg

Etimologiezh

(Anv-gwan) : amprestet digant ar galleg aise gant ar ster aisé.^[1]

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	aezet
Derez-uheloc'h	aezetoc'h
Derez-uhelañ	aezetañ
Derez-estlammiñ	aezetat

aezet /ˈɛːzet/

1. A c'heller ober aes,diboan.
   • ... kement-se n'eo ket aezet. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 198.)
   • Ezet eo goût. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto Marvailhou nevez, Saint-Brieuc, 1908, p. 97.)
   • ... evelato e oue eazet avoualac’h kaout eur c'hougn disc'hlao d'ar manac’h da astenn he guchenn golo. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 45.)
   • Ar skoulm plat zo aezet d’ober, — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 127.)

Deveradoù

• aezetaat

Gerioù kevrennek

• godelloù aezet
• aezet-kaer

Notenn

• E TBP ne vez skrivet nemet aesaat, pa vez lavaret aezetaat e Treger.