ankenius
Brezhoneg
Etimologiezh
- Diwar an anv-kadarn anken hag al lostger -ius.
Anv-gwan
| Derez | Furm |
| Derez-plaen | ankenius |
| Derez-uheloc'h | ankeniusoc'h |
| Derez-uhelañ | ankeniusañ |
| Derez-estlammiñ | ankeniusat |
ankenius /ãŋˈkẽnjys/
- A ro anken .
- [...], ken kustum ha ma rankent bezañ diouzh an aergelc'h ankenius a blave a-us dimp. — (Jarl Priel, Va Buhez e Rusia, Al Liamm, 1955, p. 36.)
- Leuniañ a reas an aer sioul betek ar vourc'h ha pelloc'h zoken paneogwir e c'houvezjod diwezhatoc'h e oa bet klevet ar c'hri ankenius-se e koumanant ar Poullfank e-lec'h ma 'z oad o c'horo da enderv. — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 54.)
Gerioù enepster
Gwelet ivez
Troidigezhioù
- galleg : angoissant (fr)