aonik

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet gant aon hag -ik.

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	aonik
Derez-uheloc'h	aonikoc'h
Derez-uhelañ	aonikañ
Derez-estlammiñ	aonikat

aonik /'ãwnik/

Anv-gwan, diwar-benn tud ha loened

1. Aes an aon da zont dezhañ ; aes da spontañ, spontik

   Un den aonik.

   Aonik-bras int.

   • Ma! N'out ket ur paotr aonik, war a welan; ... — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 14.)

   ... me n'on ket ken aonik-se . — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 109.)

   Evidon da vezañ bihan, n'on ket aonik. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 11.)

   • Ar Breizhad, evitan da veza dispont dirak an tan hag an dir, a zo aonik, spontik-meurbet dirak an divroidi ; [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 129.)}
2. abaf, lentik.

   Ne vez ket aonik rak (dirak) an holl

Gerioù heñvelster

• doanik
• spontik
• spontidik

Gerioù enepster

• dispont
• dizaon