dispont
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar ar rakger di- hag an anv-kadarn spont.
Anv-gwan
| Derez | Furm |
| Derez-plaen | dispont |
| Derez-uheloc'h | dispontoc'h |
| Derez-uhelañ | dispontañ |
| Derez-estlammiñ | dispontat |
dispont /ˈdi.spɔ̃n(t)/
- (Den pe loen) hep spont ; ha n'eo ket spontet, pe ne vez ket spontet aes.
- Dispont kreiz ar brezel, hon tadou ken mad,
A skuillaz eviti o gwad. — (Taldir, Bro Goz ma Zadou, in Dihunamb!, 15vet niverenn, miz Gwengolo 1906, p. 248-249.) - El lestr-ze ez oa eur martolod ginidik a Landerne, eur paotr dispont ha dioc'htu mar doa den. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 59.)
- War am eus klevet e oa en em dennet un nebeud gwazed dispont en iliz ha pignet en tour, gant bep a fuzuilh, goude bezañ morailhet ha sparlet an dorioù. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 246.)
- War al lestr en argoll e reas pep den e zlead gant nerzh-kalon, sentus ouzh mouez ar c'habiten, ken dispont ivez e-unan ha ken gouiziek war e vicher. — (Daniel Defoe, lakaet e brezhoneg gant Yeun ar Gow, Abrobin, Al Liamm, 1964, p. 17.)
- Dispont kreiz ar brezel, hon tadou ken mad,
- bezañ dispont rak un dra, pe dirak un dra.
- Ar Breizhad, evitan da veza dispont dirak an tan hag an dir, a zo aonik, spontik-meurbet dirak an divroidi ; [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 129.)}