argadenn

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar argad-, pennrann ar verb argadiñ, hag al lostger kevrennek -adenn (diwar -ad hag -enn).

Anv-kadarn

argadenn /arˈɡɑːdɛn/ benel (liester : argadennoù)

1. Gwechad mont d'unan bennak en un doare feuls evit en em gannañ gantañ; arsailh:
   • E-pad beaj ar roue, an dug a Dintagell en doa klasket ober un argadenn e-maez dorioù ar c'hastell enkelc'hiet. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 44.)
2. Gwechad aloubiñ ul lec'h, ur vro

Gerioù kar dre o ster

• argadeg

Troidigezhioù

• galleg : attaque ^(fr) , incursion ^(fr) , offensive ^(fr)