avalaoua

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-kadarn avaloù hag al lostger -a, pe an anv-kadarn aval hag al lostger -aoua.

(Furm verb) Savet diwar « avalaoua- », pennrann ar verb « avalaoua », hep dibenn-ger.

Verb

avalaoua /avaˈlɔwːa/ verb gwan (anv-gwan-verb : avalaouaet) (displegadur)

1. Klask ha dastum avaloù
   • Pa o dije troc'het ha dastumet er c'hirjer trawalc'h evit o zamm, ec'h ênt da graon-kelvea pe da gistina pe da vouara, da c'hregona, da avalaoua, herve ar miz. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 115.)

Deveradoù

• avalaouaer

Troidigezhioù

• galleg : ramasser ^(fr) des pommes ^(fr)

Furm verb

avalaoua /a.va.ˈlɔwː.a/

1. Furm ar verb avalaoua e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
2. Furm ar verb avalaoua en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.