mouara

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar ar strollder mouar hag al lostger -a.

Verb

mouara /muˈarːa/ verb gwan (anv-gwan-verb : mouaraet) (displegadur)

1. Dastum/Klask mouar.
   • Pa o dije troc'het ha dastumet er c'hirjer trawalc'h evit o zamm, ec'h ênt da graon-kelvea pe da gistina pe da vouara, da c'hregona, da avalaoua, herve ar miz. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 115.)

Deveradoù

• mouaraer

Troioù-lavar

• mont hep e grog da vouara

Troidigezhioù

• kembraeg : mwyara ^(cy)
• galleg : chercher des mûres ^(fr) , cueillir des mûres ^(fr)