Brezhoneg

 

  Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

  Verb

bageal /baˈɡeːal/ verb gwan (displegadur)

  1. Kas ur vag war an dour, beajiñ war vor, war ar stêrioù ; merdeiñ (diwar-benn an dud)
    • Kent mont da Vrest alies e tegouezhas din bageal e Plougouskant pe er Porzh Gwenn, hag a-wechoù garv awalc'h e veze ar mor ; [...]. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 87.)
  2. Bezañ kaset, sturiet war an dour
    • <skouer.>

bageal /baˈɡeːal/ verb kreñv eeun (displegadur)

  1. Treuzdougen traezoù, danvezioù dre vor (diwar-benn ar bigi)
    • <skouer.>

Deveradoù

Troidigezhioù