beajourien
Brezhoneg
Etimologiezh
- Savet diwar an anv-kadarn beajour hag an dibenn-ger -ien
Furm anv-kadarn
beajourien /beaˈʒurjɛn/
- Furm lies an anv-kadarn beajour
- Hag heñ da gaout truez ouz ar veajourien, paour eveltañ. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 29.)
- Ha berv er veajourien e veze gwelet o frioù er prenestroù. — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 9.)
- Dres d'ar poent-se e klevas ur bagad beajourien a-dreñv dezhañ hag e selaouas un tamm eus o c'haoz. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 98.)