bihanik

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-gwan bihan hag an dibenn-ger bihanaat -ik.

Furm anv-gwan

bihanik /biˈãːnik/

1. Furm vihanaat an anv-gwan bihan.
   • Da eured al Laouenanic,
     Ann ozac'h a zo bihanic. — (Fañch an Uhel, Soniou Breiz-Izel 1, Pariz, 1890, 1971, p. 56.)
   • Bihanig eo c'hoaz. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 106.)
   • Bihanik e krogas an tan. — (Goulc'han Kervella, Brezel ar Rigadell, Al Liamm, 1994, p. 7.)

Gerioù enepster

• brazik

Deveradoù

• bihanikaat

Gerioù kevrennek

• a-vihanik
• bihan-bihanik
• ez-vihanik

Troidigezhioù

• galleg : petiot ^(fr) , tout petit ^(fr)

Gwelet ivez

• bihanig