c'halle
Brezhoneg
Etimologiezh
- Eus galle gant ur c'hemmadur dre vlotaat (g → c'h).
Furm verb
| Kemmadur | Furm |
| hep | galle |
| dre vlotaat | c'halle |
| amreizh | c'halle |
c'halle /ˈɣa.lːe/
- Furm kemmet ar verb gallout e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ.
- Ha Lom a roeñve, ar pezh ma c'halle. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 96.)