c'hoarife

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar c'hoari-, pennrann ar verb c'hoari, hag an dibenn-ger -fe

Furm verb

c'hoarife /xwaˈrifːe/

1. Furm ar verb c'hoari e trede gour unan an amzer c'hallus, en doare-divizout
   • Stok en he zi, evel a c'hoarife ahann da benn ar park. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 78.)

Troidigezhioù

• galleg : (ça)/(elle)/(il) jouerait ^(fr)