daoust hag

Brezhoneg

Eus daoust, hag hag.

Troienn

daoust hag

1. Stumm daoust ha dirak ur vogalenn:
2. dirak un adverb
   • Gwechall edo an traoù er c'hiz-se ; daoust hag hirio n'eo ket er memes tra ? — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 130.)
3. dirak ur rener:
   • — Daoust hag hi a vefe bev c'hoazh !... — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 104.)
   • Daoust hag aon a grogas ennañ o klevet maer Sant-Tegoneg ... ? — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 128.)
   • Daoust hag ar c'homper-se n'en defe ket graet ur mestaol bennak? — (Klaoda ar Prad, Marvailhou ar Vretoned e-tal an tan, Sant-Brieg, 1907, p. 96.)

Gerioù heñvelster

• daoust hag-eñ