dareviñ
Brezhoneg
Verb
dareviñ /daˈreːvĩ/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : darevet) (displegadur)
I. verb gwan
- Dont da vezañ darev (diwar-benn ar frouezh, ar greun)
- [...], hag adal ma krogent da zareviñ fret ha skrap a veze warno ken ma veze. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 10.)
- Enni eo renked ha mired ar frouez da zarevi. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 62.)
- Sklerijenn ha gor heol an nevez amzer a laka da zevel ha da zarevi geot ar foenneier ha drevajou (?) ar parkeier. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 118.)
- Diorren e ampartiz, ledanaat e skiant-prenet.
- Ar c'hejadennoù bet graet eno o deus darevet va sonerezh. — (pennad Un emgav gant : Sterenn Toscer, Ya!, niv. 956, 2023, p. 12.)