degemere

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar degemer-, pennrann ar verb degemer pe degemerout, hag an dibenn-ger -e.

Furm verb

degemere /ˌdeɡẽˈmeːre/ /ˌdiɡẽˈmeːre/

1. Furm ar verb degemer/degemerout e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb nac'h ne da skouer) :

Bepred ne zigemere netra digante nemet da goulz pred, evit ober dezhe plijadur, un aval-douar pe zaou, diouzh ar pothouarn. — (Erwan Berthou, En bro Dreger a-dreuz parkoù, Mouladurioù Hor Yezh, 1985, p. 85.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) acceptait ^(fr) , accueillait ^(fr) , recevait ^(fr)