degemerje

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar degemer-, pennrann ar verb degemer pe degemerout, hag an dibenn-ger -je

Furm verb

degemerje /deɡẽˈmerʒe/

1. Furm ar verb degemer/degemerout e trede gour unan an amzer dic'hallus, en doare-divizout

• Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e pe ar stagell isurzhiañ ma) :

Gortoz a reas an daou zen yaouank gant un tamm doan penaos e tegemerje an denjentil an diskleriadenn. — (Jakez Konan, Ur marc'hadour a Vontroulez, Al Liamm, 1981, p. 98.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) accepterait ^(fr) , accueillerait ^(fr) , recevrait ^(fr)