dianket

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar diank, pennrann ar verb diankañ, hag an dibenn-ger -et

Furm verb

dianket /diˈãŋket/

1. Anv-gwan-verb ar verb diankañ
2. Traoù dianket : n'ouzer ket pelec'h emaint.

   D’am steredenn dianket

   • N'eo ket gwall zïanket ar baliked p'emañ war an oaled. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 193.)
3. tud dianket : ha ne gavont ket o hent.

Troidigezhioù

• galleg : égaré ^(fr)