dianzavfet

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar dianzav-, pennrann ar verb dianzav, hag an dibenn-ger -fet

Furm verb

dianzavfet /Distagadur ?/

1. Furm ar verb distreiñ en eil gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ (e brezhoneg Treger)

• Hep kemmadur

• Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e hag ar stagell isurzhiañ ma) :

- [...]. Eno e lârin eun oferenn evidoc'h, hag e tianzavfet an diaoul da vestr : [...]. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 76.)

Gerioù heñvelster

• dianzavoc'h
• dianzavot

Troidigezhioù

• galleg : (vous) renierez ^(fr)