diboukjont

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar dibouk-, pennrann ar verb diboukañ, hag an dibenn-ger -jont

Furm verb

diboukjont /diˈbukʒɔ̃ɲt/

1. Furm ar verb diboukañ e trede gour lies an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar stagell isurzhiañ pa) :

Lavaret e vije bet kreiz an hañv pa ziboukjont dirak ar mor o skediñ. — (Ronan Huon, AR GWENNILI-MOR, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 409.)

Troidigezhioù

• galleg : (elles) débouchèrent ^(fr) , (ils) débouchèrent ^(fr)