dibrenn

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus di- ha prenn

Anv-gwan

dibrenn /ˈdibrɛn/

1. (dor, ti) Ha n'eo prennet.
   • Hag e dal ha diroufenna, ha raktal e alc'houez a zo er potailh, ha dibrenn eo an or. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 11.)
   • Ha lezet dibrenn an nor war ma c'hein ... — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 104.)
2. dilhad dibrenn
   • Lasoù ma botoù a zo dibrenn . — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 104.)
3. daoulagad, genoù dibrenn :
   • Dibrenn e c'henoù gantañ — (TBP12, p. 104.)
   • Setu aze ur genoù dibrenn . — (TBP12, p. 104.)
   • Me, pac'h an di a vez dibrenn ma daoulagad, atao ! — (TBP.)

Gerioù heñvelster

• digor

Anv-kadarn

dibrenn /ˈdibrɛn/

1. An doare da zibrennañ.
   • N'eo ket evit kavout an dibrenn eus he dilhad. — (TBP, p. 2.)

Deveradoù

• dibrennañ