tal
Gwelet ivez : tâl, tall |
Brezhoneg
- Ger keltiek halo-, kar d'an anv sanskritek tala « gorread ».
- Kavet en henvrezhoneg.
- Meneget er C'hatolikon (tal).
- Da geñveriañ gant ar gerioù tâl e kembraeg ha tal en kerneveureg, °talos e galianeg.
- Gwelet ivez an anv-den Talhouarn.
Anv-kadarn
tal /ˈtɑːl/ gourel (liester talioù, taloù)
- (Korfadurezh) Rann eus an dremm etre an divabrant hag ar blev (diwar-benn an dud).
- Ur c’hwezenn a zo war ho tal ; pelec’h ez eus ur mouchouer ma sec’hin anezhañ deoc’h ? — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 34.)
- Hag e dal ha diroufennañ. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 11.)
- Tu a-raok (diwar-benn ur savadur pe ur pezh arrebeuri).
- Job a furchas e godell an davañjer en istribilh ouzh tal ar gwele, mes ne gavas alc’houez ebet. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 33.)
- krizañ an tal, krizañ e dal
- bezañ ur bod-spern en e dal, e-kreiz e dal
- Strad (diwar-benn ur c'helorn, un donell).
- Penn a-dreñv (diwar-benn ur c'harr, ur vag).
Deveradoù
Gerioù kevrennek
Troioù-lavar
Troidigezhioù
- Ar pennad « tal » e-barzh Wikipedia
Kembraeg
- Tostaat ouzh tal e brezhoneg.
Anv-kadarn
tal /taːl/ gourel (liester : talau)
- (Korfadurezh) Tal.