karr

Gwelet ivez : car, kar, karr, quart

Brezhoneg

Etimologiezh

Carr er C'hatolikon^[1], eus ar ger henvrezhonek carr, deuet eus ar ger keltiek *karro- a zeufe eus ar wrizienn indezeuropek *ḱr̥sós a gaver er gerioù currus « karr » e latin ha horse « marc'h » e saozneg^[2].

Da geñveriañ gant ar gerioù car e kembraeg, karr e kerneveureg, carr e heniwerzhoneg ha carrus e galianeg latinaet (alese ar ger gallek char), dezho holl ar memes ster.

Indezeuropeg	Henamzer uhel Kentkeltiek h.a.	Henamzer Predeneg h.a.	Krennamzer uhel Henvrezhoneg h.a.	Krennamzer izel Krennvrezhoneg h.a.	Amzerioù modern Brezhoneg h.a.	Yezhoù all
*ḱr̥sós(en)	*karros(en),	*karr (en)	carr	carr	karr
					karr	Kerneveureg
				carr	car	Kembraeg
		*karros				Galianeg

Ur c'harr. (1)

Anv-kadarn

karr /ˈkɑːr/ gourel (liester karroù, kirri, furm vihanaat karrig)

1. Karbed dezhañ rodoù a dalvez da zougen traoù, pe tud a-wechoù, a vez stlejet, gant kezeg peurvuiañ.
   • E gi a oa bet lazet gant eur harr : eet e oa ar rod dreizañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 149.)
   • Ar hi ac'hann a zo bet lazet : eet rod ar harr dreizañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 445.)
2. Karr-nezañ.
   • Karr. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 84.)
3. Ur c'harr da ober un dra bennak.
   • Ur c'harr da charreat mein. — (Fañch an Uhel, Soniou Breiz-Izel 1, Pariz, 1890, 1971, p. 40.)
   • Eur harr da neza. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 118.)
4. karr-tan

Deveradoù

• adkarr
• droug karr
• karrad
• karradig
• karradiñ
• karrañ
• karr an Ankoù
• karrata

• karrdiañ
• karr-dibuner
• karr-digeriñ
• karr-distronkañ
• karr-dre-lien
• karr-emgann
• karrener
• karr-eost
• karrer
• karrerezh
• karr-gedal
• karr-glaouer
• karrhent
• karr-houarn
• karrigell
• karrigellad
• karrigell an Ankoù
• karrigellat

• karrigenn
• karrour
• karrouriezh

• karrtaner
• karrtanerezh
• sammgarrer
• tangarrerezh

Gerioù kevrennek

• beolgarr
• fungarr
• goloenn-garr
• karr-ambroug
• karr-argad
• Karr-Arzhur
• karr-biskoulenn
• karrbont
• karr-boutin
• karr-chalbotat
• karrchosi
• karr-da-nezañ
• karr-darbarer
• karrdi
• karr-dre-dan
• Karr-Kamm
• Karr-Kamm-Bihan
• karr-kampiñ
• karr-kañv
• karr-klañvdi
• karrlestr
• karr-marc'h
• karr-marc'hadourezh
• karr-mordok
• karr-mouloù
• karr-nij
• karr-nij-tro
• karr-nezañ
• karr-pej
• karr-polis
• karr-post
• karr-prenn
• karr-redek
• karr-ren
• karr-samm
• karr-saout
• karr-skaoñek
• karr-skoazell
• karr-skubellenn
• karr-stlej
• karr-stlejet
• karr-straed
• karr-tan
• karrvac'h
• karr video
• kastell-karr
• marc'h-karr
• matezh-karr
• sammgarr
• skorgarr
• toagenn-garr
• tangarr
• tramgarr

Troioù-lavar

• bezañ a-istribilh ouzh lost ar c'harr (er skol) : bezañ an diwezhañ er c'hlas
• kac'hat e varc'h ouzh e garr:
• kargañ ar c'harr, re gargañ ar c'harr : evañ re
• kouezet diwar lost ar c'harr
• sachañ ar c'harr war e gein
• stagañ kezeg ouzh lost ar c'harr

Troidigezhioù

karbed (1)

• afrikaans : kar ^(af)
• alamaneg : Karren ^(de)
• esperanteg : ĉaro ^(eo)
• euskareg : orga ^(eu)
• faeroeg : kerra ^(fo)
• finneg : kärryt ^(fi)
• galleg : charrette ^(fr)
• henhebraeg : עֲגָלָה^(*)
• ido : chareto ^(io)
• italianeg : carretto ^(it)
• katalaneg : eix ^(ca)

• malayseg : gerobak ^(ms)
• nederlandeg : kar ^(nl)
• papiamento : garoshi ^(*)
• okitaneg : carreta ^(oc)
• portugaleg : carroça ^(pt)
• saozneg : cart ^(en)
• sranan : wagi ^(*)
• spagnoleg : carreta ^(es)
• tchekeg : vozíček ^(cs)
• waloneg : chèrète ^(wa)

karr-tan (2)

• alamaneg : Wagen ^(de)
• esperanteg : aŭto ^(eo) ,aŭtomobilo ^(eo)
• galleg : automobile ^(fr)

• nederlandeg : kar ^(nl)
• saozneg : car ^(en)

Gwelet ivez

• Ar pennad « karr » e-barzh Wikipedia

Daveoù

Roll an daveoù :

• ^[1] : Ar c'hCatholicon
• ^[2] : Lexique Étymologique des termes les plus usuels du Breton Moderne, p. 55.