Eilstummoù tipografek Gwelet ivez : car, kar, -kar, karr, quart

Brezhoneg

  Etimologiezh

(Anv-gwan)Deveret eus an henvrezhoneg.
Meneget er C'hatolikon.
Da geñveriañ gant ar gerioù câr en kembraeg, car en kerneveureg, care, cara en iwerzhoneg, caros en galianeg, ha carus en latineg.
(Furm verb) Savet diwar kar-, pennrann ar verb karout, hep dibenn-ger.

  Anv-gwan

Kar /ˈkɑːr/

  1. A zo eus ar memes familh pe eus ar memes kerentiezh.
  2. na kar na par

Deveradoù

Troidigezhioù

  Anv-kadarn

Unander Liester
Gourel kar
/ˈkɑːr/
kerent
/ˈkeːrent/
Benel karez
/ˈkɑːres/
karezed
/kaˈreːzet/

Kar /ˈkɑːr/ gourel (liester kerent)

  1. Den eus ar memes familh pe eus ar memes kerentiezh.
    • Na mamm, na tad, na kar ne vezo ouzh e c’hortoz, na mab ebet evit pokat dezhan a-barzh mervel. — (Jakez Riou, Lizer an hini maro, Emgleo Sant Iltud, Brest, 1925, p. 62.)
    • Ha Maurice hag a blije da Robert dreist-holl, kar oa deomp un tammig. — (Anne Guillou, Gisèle pe ar vuhez adsavet, troidigezh gant Herve Danielou, Ar Skol Vrezoneg - Emgleo Breiz, 1998, p. 74.)
    • Ne'z eus moien ebet da c'houzout penaos e c'hellfe ar Marabouded bezañ kerent da Vahomet. — (Feiz ha Breiz, niv. 27, 5 Gouere 1879.)
  2. (Kozh) Mignon.
    • Na vize kar d’ar Vretoned,
      Na d’ar zent a Vreiz keneubed,
      Neb na veule ket sant Kado,
      Paeron brezelourien ar vro
      — (Stourm ann Tregont, in La Villemarqué, Barzaz Breiz, 1839.)
  3. (Ent strizh, el liester) An tad hag ar vamm.
    • E gerent a oa Bretoned, ginidik o-daou eus a Vreizh-Veur, hag a oa eus ar re gentañ a dreuzas ar mor evit dont da chom da Vro-Arvor. — (Yann-Vari Perrot, Bue ar Zent, Montroulez, 1912, p. 760.)

Troidigezhioù

  Furm verb

Kemmadur Furm
hep kar
dre vlotaat gar
dre c'hwezhañ c'har
dre galetaat digemm
amreizh digemm

Kar /ˈkɑːr/

  1. Furm ar verb karout e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
    war-lec'h ma, mar
    • Ma matezh, ho po, ma kar. KAB 3/165
  2. Furm ar verb karout en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.