didal

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar ar rakger di- hag an anv-gwan tal.

Anv-gwan

didal /ˈdiːdal/

1. A zo hep tal (diwar-benn un endalc'her peurvuiañ).
   • [...], hag e vije kuzhet ar c'hure en ur varrikenn didal a oa en ti. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 200.)
   • — It buan 'barzh ar varrikenn didal-se ; aze ne vefet ket gwelet. [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 200.)
   • Ar varrikenn-mañ a zo didal. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 501.)

Deveradoù

• didalañ

Troidigezhioù

• galleg : sans fond ^(fr)