digorfe

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar digor-, pennrann ar verb digeriñ, hag an dibenn-ger -fe.

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	digorfe
dre vlotaat	zigorfe
dre c'hwezhañ	digemm
dre galetaat	tigorfe
amreizh	tigorfe

digorfe /di.ˈɡɔr.fe/

1. Furm ar verb digeriñ e trede gour unan an amzer c'hallus, en doare-divizout.

• Gant ur c'hemmadur dre galetaat (war-lerc'h ar stagell isurzhiañ ma, da skouer) :

Stoket em eus ouzh an nor
Met den n'en deus respontet din
Ha neuze em eus kemeret em divrec'h
Va lud,
Evit c'hoari warnañ d'am c'hariad
En ur c'hortoz ma tigorfe. — (Maodez Glanndour, Vijelez an Deiz Diwezhañ, Al Liamm, niv. 175, Meurzh - Ebrel 1976, p. 91.)