dihune

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar dihun-, pennrann ar verb dihuniñ, hag an dibenn-ger -e

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	dihune
dre vlotaat	zihune
dre c'hwezhañ	digemm
dre galetaat	tihune
amreizh	tihune

dihune /diˈ(h)ỹːne/

1. Furm ar verb dihuniñ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb nac'h ne) :

E razh a oa gantañ war e varlenn ha ne zihune ket. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 111.)

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) (se) réveillait ^(fr)