dindanañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an araogenn dindan hag an dibenn-ger -añ.

Furm araogenn

dindanañ /dĩnˈdãːnã/

1. Furm an araogenn dindan, displeget en trede gour unan gourel
   • Serret gantan e zaoulagad, gant aon da welet dindanan an dour doun ha tenval, Per a dremen en tu all. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 55.)
   • — « [...] ; bale a ra dindanañ, evel pa ve ur marc'h bev e ve ; [...]. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 154.)
   • Krenañ a reas e zivesker dindanañ. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 95.)

Divinadelloù

• Koad a-uz dezañ, koad dindannañ, koad tro-dro dezañ, kaer e-nevez hopal, den na respond anezañ ? - Ar person er gador-sarmon. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 329.)

Troidigezhioù

• galleg : en-dessous de lui ^(fr) , sous lui ^(fr)