Brezhoneg
Etimologiezh
Anv-gwan
diot /ˈdiːot/ ; ken diot
[...] : Ba ! Ret eo din bezañ diot evit krediñ e vefe aet ma merc'h Finettig da santez en ur chapel ! [...]. — (Fañch an Uhel , Kontadennoù ar Bobl/1 , Al Liamm , 1984 , p. 85.)
Mes ouzhpenn an traoù diot -se a rae an divroidi degouezhet e Breizh , [...]. — (Lan Inizan , Emgann Kergidu 1 , Brest , 1877, eil emb. Al Liamm 1977 , p. 141.)
Hunvreoù diot , — (Lan Inizan , Emgann Kergidu 1 , Brest , 1877, eil emb. Al Liamm 1977 , p. 131.)
Lezomp an diotien-mañ da ober o diotachoù ,— (Lan Inizan , Emgann Kergidu 1 , Brest , 1877, eil emb. Al Liamm 1977 , p. 135.)
Nag e tlefent trugarekaat ac’hanomp-ni da vezañ deuet en o bro da dennañ eus o fenn sorc’hennoù ken diot , — (Lan Inizan , Emgann Kergidu 1 , Brest , 1877, eil emb. Al Liamm 1977 , p. 123.)
[...]... Oh ! sac'h an dien ! na me zo diot ! bez' em eus aze er baner peadra da zibri ... [...]. — (Klaoda ar Prad , Marvailhou ar Vretoned e-tal an tan , Sant-Brieg , 1907 , p. 91.)
— [...]. C'houi a zo tud diod , [...]. — (G. MILIN , Gwechall-goz e oa... , Kemper , 1924 , p. 62.)
— « Da belec'h ez ez-te, diot ma 'z out ? N' eus ezhomm ebet ac'hanout amañ ! » — (Troude ha Milin , Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all , Skridoù Breizh , 1950 , p. 160.)
Ar roue, ken diot hag ul leue brizh, a laka degas di ur pezh bern keuneud; ... — (Troude ha Milin , Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all , Skridoù Breizh , 1950 , p. 67.)
Diot e vije koms evelse, rag arabat eo morse ] barn ann holl diouz unan hepken. — (Skoueriou fall , Le Courrier du Finistère , 10 Mae 1884 , p. 1c.)
C’houi a gred d’eoc’h oun diot . Bet oun bet, ne c’hellan ket nac’h, met dic’henaoueget oun, ha m’hen talvezo d’eoc’h . — (Yann ar Floc'h , Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon , Levrdi Le Dault, Kemper , 1950 , p. 244.)
Deveradoù
Troidigezhioù