diskrogont

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar diskrog-, pennrann ar verb diskregiñ, hag an dibenn-ger -ont

Furm verb

diskrogont /disˈkroːɡɔ̃ɲ(t)/

1. Furm ar verb diskregiñ e trede gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar stagell isurzhiañ pa) :

Trizek kein o vont hag o tont, eus an tu dehou d'an tu kleiz, ar filc'hier o lintrañ pa ziskrogont diouzh o samm ha pa deuont da gask an tamm all. — (Brogarour, Onenn, Gwengamp, 1936, p. 84.)

Troidigezhioù

• galleg : (elles)/(ils) lâchent ^(fr)