dislavaro

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar dislavar-, pennrann ar verb dislavaret pe dislavarout, hag an dibenn-ger -o

Furm verb

dislavaro /dizlaˈvɑːro/

1. Furm ar verb dislavaret/dislavarout e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb nac'h ne da skouer) :

« [...]. Alanig a zo bet bremaik barnet d'ar maro, hag, e gwirionez, dellezet en deus eur maro kriz, ha den ne zislavaro ar varnerien. [...] ». — (Jakez Riou, Troiou-Kamm Alanig al Louarn I, Gwalarn niv. 89, Ebrel 1936, p. 73.)

Stummoù rannyezhel

• dislâro

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) contredira ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) démentira ^(fr)