dispak

Brezhoneg

Etimologiezh

(Anv-gwan) Savet diwar ar rakger « dis- » ha « pak ».

(Furm verb) Savet diwar « dispak- », pennrann ar verb « dispakañ », hep dibenn-ger.

Anv-gwan

dispak /ˈdispak/

1. Hep pak, dizolo.
2. (diwar-benn ar blev) N'int ket paket, diskempenn.
   • Ur c'hoef brodet hag a lez he blev du un tammig dispak. — (Loeiz ar Floc'h, Trubuilhou ar seiz potr yaouank, 1927, p. 49.)
3. Digoumoul (oabl).
   • Dispak eo an amzer, an heol, al loar, ar stered.
   • Bremañ eo dispak an heol. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 118.)
   • Dispak eo an amzer adarre. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 118.)
   • Gwall zispak eo an heol hizio ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 193.)
   • En noz-mañ e oa dispak al loar. — (TBP?, p. ?.)

Deveradoù

• dispakañ
• dispakerezh

Troidigezhioù

blev

• galleg : défaits ^(fr)

• saozneg : loose ^(en) ruffled ^(en) tousled ^(en)

digoumoul

• galleg : découvert ^(fr)

• saozneg : cloudless ^(en)

Furm verb

dispak /ˈdispak/

1. Furm ar verb dispakañ e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
   • Dirazo « Esnes » a zispak he dismantrou a-liou gant an uloc'h hag ar c'heuneud losket. — (Abeozen, Dremm an Ankou, Skridoù Breizh, 1942, p. 27.)
   • Dirazo e tispak Esnes he dismantroù a-liv gant an uloc'h hag ar c'heuneud losket. — (Abeozen, Dremm an Ankoù, Al Liamm embannadurioù, 2014, p. 31.)
2. Furm ar verb dispakañ en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.